Paul van Ingen
 


In de periode van Augustus 2006 tot Augustus 2010 hebben wij in Bangalore/India gewoond en gewerkt.
Op gezette en ongezette tijden schreven we onze ervaringen op.
Hier vind je een overzicht van deze dagboekjes ..
Een link naar specifieke informatie over het 3D Leefbaarheids project vind je hier ook.

 

    

          www.paulvaningen.nl         www.in-z.nl         www.wijkinzicht.nl


 
 
 
 

 
 India - 02 - Onze Eerste Week

 

August 6th, 2006

Met Google Earth opgezocht waar onze villa zich bevindt.
Dat is dus op : 12˚57’32.46” Noorderbreedte en 77˚44’49.70” Oosterlengte
Google Earth gebruikers - zoekt en gij zult vinden !

Gisteren zijn de goederen in ontvangst genomen, de gordijnen opgemeten en een begin gemaakt met schoonmaken. Tineke wil het op z’n Nederlands schoonhebben – en dat zonder Jif...
Yara vond er haar eerste vriendinnetje – en buurmeisje : Julia. Duits/Italiaanse ouders (vroeger een explosieve combinatie), waarvan de vader werkt voor Benetton.. Tineke heeft er al gegeten en kennisgemaakt – waarschijnlijk in omgekeerde volgorde.
In de buurt van onze toekomstige woning is een redelijk supermarktje met eigenlijk alles wat je nodig hebt.
Daarnaast zit een graniet handel – die kan nog wel eens van pas komen voor een mooi tafelblad of zo.

Het is vandaag zondag. We hebben tot 8:30 uitgeslapen. Maar de aktiviteiten in de buurt van ons appartement waren al volop bezig. Vanuit ons slaapkamer raam zag ik een stuk of drie, vier mannen rondscharrelen op een stukje zandgrond, tussen oude balken, betonijzer en andere troep. Ze hadden wat dozen, oude, zwarte pannen, wat pijpen en een rood soort apparaat bij zich. Ze groeven de pijp in de grond, en begonnen van de aarde klei te maken tot een soort putje. Het rode apparaat bleek een soort ventilator die lucht kan blazen. Een stookgat dus. Ik dacht nog : da’s wat vroeg om te gaan koken, en : wat een rare plaats voor een barbeque .. Maar ze legden de pannen op z’n kop op het vuur .. de andere man moets met het apparaat blazen .. tot de hete vlammen om de pan sloegen – toen gingen ze met een grijzig goedje in de pan – en na wat wrijven en gedoe was de pan weer glanzend schoon.
Wonderlijk .. op hun business-card staat waarschijnlijk : pan-cleaner’s unlimited.

Vandaag weer schoongemaakt .. hmm .. ’t huis leek schoon, maar wanneer je gaat soppen ..
Indiers zijn vegers, geen poetsers.
Tineke kwam gisteren bij de supermarkt een Nederlandse vrouw tegen, die gaan eind van de maand weg.
Ze wilde haar Christelijke huishoud hulp wel aan ons overdoen. Goed en betrouwbaar – want christelijk, net als JP Balkenende. En ’t voordeel van christelijken hier is dat ze alles willen koken, en niet lullig gaan doen om een stukje rundvlees.
Ze vertelde dat ze die hulp 4500 Rupies betalen per maand, da’s 90 Euro, voor 6 dagen werken van 09:30 tot 15:30. Morgen begin ik voor ’t eerst op m’n werk. Ze hebben een plaats voor me heb ik begrepen – en dat is niet gebruikelijk hier .. ruimte in de HP kantoren is schaars .. de personeelsgroei kan niet worden bijgehouden door de mensen van Real-Estate and Workplaces (REWs) ‘k ben wel wat gespannen of onrustig – maar het komt goed.
Eerst wat registratie zaken afhandelen en vragen wat we het beste kunnen doen met onze chauffeur.

August 10th, 2006

Een paar dagen verder. In ons huis begint het te vlotten. De Airconditioners hangen bijna allemaal, we hebben telefoon en internet aansluitingen. Tineke heeft de keuken bijna schoon – de vloer is een crime. Maar goed. ’t Moet ook wel want vandaag is de grote dag – we gaan er naar toe verhuizen.
 ’t Zal in ’t begin wel kamperen worden, zonder gordijnen, zonder fatsoenlijke bedden en interieur – maar dat komt allemaal goed.Over de chauffeur. We hebben HP-Travel laten weten dat we niet tevreden waren over de chauffeur.  Zij zouden aktie ondernemen. Zo langzaam als andere zaken gaan zo snel werd dit ter hand genomen. Een paar uur later stond er een nieuwe chauffeur met Skoda bij Tineke voor de deur. Tineke wist van niets dus dat was een verrassing. Vooral die Skoda bracht alle auto trauma’s van vroeger weer boven. De ‘oude’ chauffeur stond er trouwens nog steeds bij en moest met een lege taxi terug rijden en zonder uitleg..
Om het chauffeurs verhaal te kunnen vervolgen zal ik ze een nummer geven. Chauffeur 1 (C1) reed hard en al toeterend dwingend. Chauffeur 2 was het tegenovergestelde – slaapverwekkend langzaam. Hij heeft niet eenmaal getoeterd en stond bij alle files achteraan – en het leek alsof ie altijd achteraan bleef.
Ik werd nog gebeld door iemand die over C1 wilde praten – slechte lijn. Ik heb maar afgewimpeld en opgehangen. Maar ’s avond’s stond C1 met zijn oom – een dokter – en een zielig verhaal op de stoep. Tineke heeft hem eerst een half uur aangehoord, maar hij wilde met het hoofd van de familie – van man tot man praten. Net iets voor mij .. Door mij was hij ontslagen – zijn vrouw was zwanger (dat kan niet door mij gekomen zijn) – zijn kinderen hadden geen eten meer .. zijn hele toekomst was nu verpest, etc.  alleen omdat ik had gezegd dat ie een slechte chauffeur was. Hij wilde graag een tweede kans. Niets toegezegd, alleen gezegd dat ik met de HP travel desk zou spreken. Dat gisteren gedaan. Die zeiden vriendelijk om me er niets aan te trekken, zij zouden dat afhandelen. Ze vertelden me ook dat er een nieuwe auto zou komen – Toyota Innova met een nieuwe chauffeur. En inderdaad C3 stond vanochtend klaar – een weinig spraakzame man, die voorzichtig is met de auto – alsof hij niet gewend is in z’n grote bak te rijden. Afwachten maar – hij is nu terug opweg om Tineke en Yara te gaan verhuizen.

August 12th, 2006

Joechei ! We zijn sinds vandaag officieel geregistreerd als inwoners van Bangalore/India.
FRRO Registration obtained. Wat een papierwinkel : stapels dokumenten, stempels, zegels .. maar nu kunnen we ons registreren voor belastingen, een bankrekening openen etc. Morgen aan de slag dus.
Nog een mijlpaal : we hebben Telefoon en Internet via Airtel .. telefoonnummer : +91.(0)80.41158097
In huis is’t nog rommelig .. nog niet schoon .. (Tineke mist Anneke) .. maar het begint wat te lijken. ’t Huis ligt in een rustige buurt – alleen in het verlengde van het vliegveld van Bangalore (zoek dat maar eens op bij Google-Earth). Dus vooral ’s avonds komen er vliegtuigen heel laag over – en om de twee minuten. Bij sommige lijkt het alsof ze op ons dak landen. Veel lawaai.
Met weemoed denken we terug aan Beekbergen – en de rust  – de vogeltjes -
Dat je je daar druk maakte over een paar rammelende containers bij de Super op zaterdagochtend om 7 uur. Hier landt er om die tijd een oude Boeing 747 op je dak. Verder hebben ze hier een soort dieren die maken een geluid als een piepende deur die open (of dicht) gaat. Elke keer denk je : wat is dat – wie komt daar binnen !? Yara moet morgen maar eens wat schrijven over haar vriendinnetjes hier .. We hebben nu een mooie grote flatscreen TV, maar realiseerden ons gisteren al zappend dat er maar een paar Indiaase zenders te zien zijn – nou niet iets waar je de TV voor aandoet. ’t Staat wel mooi in de kamer.
Morgen gaan we kennismaken met John. Een Nederlander die al lang in India is en allerlei projecten heeft opgezet. We willen zien of hij ons kan helpen om een goede bestemming voor de hulp-goederen te vinden.
Ik zal morgen wat foto’s maken van ons huis en de huidige inrichting.

August 14th, 2006

Maandag. Yara heeft al een aantal vriendinnen hier : Gyulia, Mancy, Wirda, Kavita, Aditti en Anicha. Gyulia heeft een broertje en zusje, en die heten : Luca’s en Gaya. Dat zijn onze buren. Gyulia zit ook bij Yara op school, maar in een lagere klas. Ze spelen elke dag samen, vooral knutselen en tekenen. Verder kunnen we fijn samen zwemmen in het zwembad hier.

Gisteren zijn we met de buren en de kids naar 'Casa del Sol' geweest. Daar kon je je laten tekenen (alleen voor volwassenen – een karikatuur, met een groot hoofd en een klein lichaam), je kon er pottenbakken, je laten schmincken .. nou ja .. meer body painten. Yara had een mooie vlinder op haar hand, en een zon op haar schouder. Prachtige kleuren. Gyulia had ook een vlinder op haar hand en blauwe sterren op haar wang met glitters. Lucas had een stoere vuurspugende draak op zijn arm. Ze hadden er suikerspinnen, er was een goochelaar – die toverde zomaar 5 rode ballen uit Yara’s hand.
Verder kon je er van alles eten en drinken.. Een mooie lokatie – op de 3e verdieping van een gebouw, met een grote veranda. .. vissen, fonteinen .. Van 12 tot 16 uur voor een prijs.
Gezellig gekletst met de buren en een italiaanse vriend. Zaterdag waren we bij John en Arogyamma.
Er was een afscheid van een lerares gaande – allemaal feestelijk geklede kinderen. Ze hielden toespraken en toneelstukjes.
Zelfs de bouwlui stonden vanaf hun bamboe-steigers mee te kijken. Als je goed in de ogen van de kinderen keek, kon je zien dat ze geen ontbijt hadden gehad, veelal wormen of andere ziekten hebben... geen schoeisel .. met andere woorden, achter die kleurige jurkjes gaat vaak veel armoede schuil, dat vertelde Arogyamma ons. Ze heeft jaren in de gezondheidzorg gewerkt hier. Ze vertelden dat ze creches hadden opgezet waar moeders hun kinderen voor 40 rupee per maand konden brengen – dat is 80 eurocent. De meeste vrouwen betalen niet meer dan 20 rupee omdat ze niet meer kunnen betalen.
Door hun kinderen daar te brengen kunnen de vrouwen uit werken gaan.


John en Arogyamma  ontvingen ons hartelijk, ze doen een hoop goed werk, vooral met bouwprojecten voor scholen. Ze boden ons aan om eens mee te gaan naar een of twee van hun projecten.
We denken dat de spullen die hiernaartoe komen wel goed terecht zullen komen.

Trouwens – er liep hier net een los paard over de snelweg – niemand keek er raar van op..  We hebben C3 zojuist verteld dat hij wat harder kan rijden. Hij schakelt veel te snel op naar een volgende versnelling en staat overal achteraan – hij is over voorzichtig. Blijkbaar begreep hij ons niet. Hij ging nog langzamer rijden – de muilezels begonnen ons in te halen. Dus nog maar een keer gezegd – Tineke’s engels is veel beter .... Toen ging het wat beter.
Ik had ‘m vanochtend gevraagd om een paar sleutels bij te laten maken. Kwam hij bij Tineke aan met totaal andere sleutels. Waarschijnlijk omdat ik hem geen geld had gegeven. Met 100 rupee, wat aanwijzingen kwam ie later terug met inderdaad 2 passende sleutels – de man spreekt eigenlijk geen engels, maar bedoelt het goed. Tineke heeft vandaag schoonmaaksters op proef gehad – deze gaan we Sx noemen – binnen 1 dag zijn we bij S3. De eerste 2 (S1 en S2) kwamen samen – maar wilden alleen koken en poetsen was niet hun hobby. S1 had Tineke al verteld dat ze iemand wist die zou kunnen strijken. Tineke legde uit dat zij, als huishoudelijke hulp zou moeten strijken. Nou dat moet toch een misverstand zijn – strijken dat deed ze niet. Tineke ging een emmer sop halen en plots waren ze vertrokken. Nou ja. Nu hebben we de hulp van de buurvrouw voor de middagen – die spreekt aardig engels en wil ook soppen en boenen – tenminste zoals het er nu uitziet. De airconditioners doen het nu zonder dat de stoppen doorslaan. De opzichter is er nog niet zeker van dat ’t goed is – hij komt woensdag weer. De waterpurifier is vanavond opgehangen, da’s water uit de kraan om te koken, wassen en misschien later om te drinken voor westerlingen