Wij wonen, leven en werken nu één jaar in India.
Da’s een heug’lijk feit. Een soort eerste verjaardag. Eén kaarsje op de cake.
Er is eigenlijk veel gebeurd in dat ene jaar.
Wonderlijk om zo terug te blikken – wie had sowieso ooit gedacht dat wij zo’n stap zouden zetten.
Eerst even bijpraten over de laatste weken/maanden, want het is alweer lang geleden dat we iets in ons dagboekje hebben geschreven.
Laten we de draad oppakken bij het begin van Yara’s schoolvakantie.

TISB – Yara’s school

Op 9 juni werd het eerste internationale schooljaar voor Yara afgesloten met een bijeenkomst en rapportuitreiking. Allerlei ceremonie’s en selecties : beste sporter van de school, beste leerling van de klas, meest sociale kinderen van de klas.
Yara stond ook op het podium : meest creatieve kind van de klas.
Belangrijker was dat ze een prima rapport had – op alle terreinen goed gedaan !
Wij zijn dan ook supertrots op Yara !
En dat alles in de engelse taal … Yara spreekt vloeiend engels, zij het met een beetje Amerikaans accent.
Ook kan ze erg goed Indiaas-Engels immiteren : perfect perfect sir.
Dat was dus de start van een vakantie van 2,5 maanden.

Sri Lanka

Een wat vreemde vakantie periode. We hadden gedacht dat de 2^e week van Yara’s vakantie wel lekker zou zijn om er een weekje met z’n drieën op uit te gaan in Sri Lanka. Bepakt en bezakt staan we op het vliegveld - en direct al komt een Sri Lankan airman ons vragen of we niet via Chennai naar Colombo willen vliegen … nee niet echt dus. Een reis die normaal 1,5 uur doet gaan we niet verlengen tot 18 uur (inclusief oponthoud op het vliegveld in Chennai)
Wat bleek er moesten op het laatste moment nog een paar VIP’s aan boord van het vliegtuig waarin wij mee zouden.
Yara zei al : VIP betekent zeker : Very very Irritating Person. Nou ja – we konden dus niet mee naar Sri Lanka – en hebben onze plannen stante pede veranderd, en besloten met de auto naar een Resort te rijden hier 6 uur vandaan:

Orange County

… is een grote koffie plantage met een soort vakantiepark erbij – veraf in de middle-of-nowhere.
Een prachtig resort met mooie bungalow’s. Er was nog van alles vrij en we mochten kiezen uit 5 verschillende soorten huisjes .. Erg leuk was een klein gebied in het park met een soort tentdoek woningen. Voor rust-zoekers.
Tineke vond het er binnen muf ruiken. Yara had haar zinnen al gezet op de zogenaamde PPV : Private Pool Villa : een villa met prive-zwembad. Prachtig. In je blootje zwemmen achter je eigen huis.

We hebben heerlijk relaxed : wandelen, zwemmen, naar een olifanten opleidingscentrum, een kruiden-route gewandeld .. geen vliegtuigen, geen bouwwerken – ’t was er stil en rustig ..
Tineke was in India op zoek naar lampen-olie – die ze maar niet kon vinden.
Op een internet site vond ze informatie over jathropa-olie die in India en Afrika gewonnen wordt uit de jathropa plant – en die gebruikt kan worden als lampenolie, maar ook als diesel voor auto’s .. in Orange County hebben we de jathropa plant gezien.

Tijdens de ‘kruiden-tour’ waren er nog wat Indiase stellen. De gids begon te vertellen over verschillende soorten koffie-planten : Arabica, Robusta enzo, waarop de Indiase vrouw vroeg waar de Cappucino plant te vinden was ..

De vrouw vroeg waar de koffie eigenlijk van gemaakt werd : van de bladeren misschien ? De gids vertelde dat koffie van de bonen komt. De man van de onwetende vrouw vroeg waar die bonen dan zaten aan de struik, waarop de gids antwoordde dat het seizoen net voorbij was en dat de planten nu nog geen bonen hebben. De man vroeg of de gids dan geen andere plant kon laten zien waar die bonen wel aanzaten… Tineke heeft die lui toen nog de suikerplant en melkplant aangewezen, zodat ze fijn Cappucino konden maken.

Twee weken later naar Nederland

Het voelt vreemd om in je eigen land terug te komen. En dan zijn wij niet eens lang weg geweest. hoe moet dat met die Nederlanders die al jaren niet meer in Nederland zijn geweest of hebben gewoond. Alles is zo netjes, zo georganiseerd. alle auto’s zijn schoon, groot nieuw. De wegen rijden zonder hobbels door en het water uit de kraan mag je drinken. Onder de douche hoef je niet bang te zijn je mond open te doen.
En die winkels, wat een overdaad. Onze eerste twee dagen in Nijmegen hebben we ook besteed aan het kijken in de stad, naar wat hier allemaal te koop is. En eigenlijk is er niet veel verschil met hier … behalve dan de overdaad. Van alles een hele zooi merken en veel, heel veel! Bij het Kruidvat verkopen ze misschien wel 75 soorten shampoo - waarom? En … 40 soorten toilet papier, hard of zacht, met randjes, bloemetjes, zus en zo .. en je veegt er uiteindelijk toch alleen je kont mee af ..!
Maar … mmmm de koffie met appelgebak en slagroom is toch wel erg lekker.

Yara is zelfs nog 3 dagen naar school geweest in Beekbergen – vrijwillig.
En natuurlijk veel spelen en logeren bij vriendinnetjes.
’t Viel ons ook op dat er in Nederland meer oudere mensen zijn, en relatief weinig jongeren. En waar verdient iedereen zijn/haar geld mee? je ziet niemand wat maken .. wat een overgang van India naar Nederland .. we moesten echt wennen.

’t Roode Hert huisje in Beekbergen was heerlijk, en ook in Bergen aan Zee was ’t mooi. Hoewel het soms meer van een herfstvakantie weg had dan van een zomervakantie. Zomaar de fiets pakken en een eind fietsen is toch wel heel prettig, net zoals zelf autorijden ..
Leuk om familie enzo weer te zien.. Bij vertrek vanaf Schiphol stonden Dick, Anneke en Judith ons zelfs uit te zwaaien om 7 uur ’s ochtends. Wat een verrassing.

Terug in India.

Raar gevoel om terug te gaan naar huis in India – maar ’t voelde wel zo.
Thuiskomst was een beetje een tegenvaller .. we kwamen om 3 uur ’s nachts thuis.
Voor de vakantie had Tineke de gordijnen naar de stomerij gedaan. Die waren nog niet terug. Dat was dus kaal. Tijdens de vakantie hadden we pest-controle geregeld. Mannen die het huis afsluiten en met een goedje behandelen zodat ongedierte zoals mieren, spinnen, kakkerlakken, torren enzo vernietigd worden.
Dan mag je het huis 3 dagen niet in .. Blijkbaar was er nadien niet meer schoongemaakt – en het stonk nog muffig .. dat was dus geen fijne thuiskomst. Het was niet schoongemaakt omdat Renuka, onze hulp, ziek was geworden en thuis had moeten blijven .. Tsja.

Voor Yara ook een beetje raar .. alle vriendinnetjes in de buurt zijn alweer naar school. Yara’s school volgt het Britse vakantiepatroon… dus ze moet zich overdag zelf vermaken. Maar dat lukt best. Ze gaat veel met Tineke mee.
We zijn nog een dagje naar Wonderla geweest – een kermis/waterpark. Wat een feest ! We waren nat tot op de draad. Goed dat Yara er eerder was geweest en ons vertelde om zwempak aan te doen. Mansi, een vriendin van Yara was ook mee.

Ik ben weer aan’t werk. Da’s vanouds.
We maken verdere voortgang – er is alleen zoveel te doen .. en voordat je een paar nieuwe managers hebt ingewerkt gaan een paar andere alweer weg, en moet je weer nieuwe aannemen .. dat gaat maar door .. je went er zelfs aan.
Soms ben ik wat te ongeduldig en zou ik meer dingen willen doen, meer willen afmaken – mijn plannen zijn groter, dan de Indiase realiteit kan uitvoeren..

Tineke begint dat nu ook meer en meer te merken in haar Happy Kids project met Echo.
De opening van het Happy Kids Centre is afgelopen week geweest. Tineke had het huis schoon willen hebben, geschilderd en voorzien van wat meubilair…
Geen van die dingen was af voor de opening …
Nou ja, in elk geval hebben we de ‘cutting of the ribbon’ en ‘lighting of the lamp’ officieel gedaan. De lamp wordt ontstoken om boze geesten en zwarte narigheid weg te houden.
Laten we van uitgaan dat er zegen rust op dit projekt. Tineke zal in haar nieuwsbrief wel verder schrijven.

Vandaag is het Vriendschapsdag in India. Yara heeft armbandjes gekocht voor haar vriendinnen hier, en vanochtend uitgedeeld. Ze zit nu leuk te knutselen met vriendinnen. Vanmiddag gaan we naar de ‘Freedomjam’, een muziek evenement in Bangalore – we zullen zien. Het is regentijd hier – paraplu mee !

Inmiddels gaan de bouwwerkzaamheden naast de deur hier onverstoord verder. Het heeft een aantal dagen stilgelegen omdat er weer iemand vanaf gevallen was en overleden. De werkers wilden betere omstandigheden en hebben een aantal dagen gestaakt. Er hangen nu netten .. Ook bij de Marathahalli brug schieten de appartementen uit de grond. Veel beton ..

Zo pak je het leven hier zo weer op .. of we echt vakantie hebben gehad .. eigenlijk nog niet .. ;-)